Monthly Archives - เมษายน 2024

ปธาน หรือ ความเพียร ๔ ประการ

ภิกษุทั้งหลาย ปธาน (ความเพียร) ๔ ประการเหล่านี้ ๔ ประการอะไรบ้าง คือ ๑) สังวรปธาน (เพียรระวัง) ๒)...

ยอดแห่งความเพียร

ภิกษุทั้งหลาย ความเพียร ๒ ประการเหล่านี้ เป็นสิ่งที่ทำได้ยากในโลก ๒ ประการอะไรบ้าง คือ ๑) ฝ่ายคฤหัสถ์ผู้ครองเรือน ต้องใช้ความเพียร...

ความเพียรพึงกระทำโดยฐานะ ๓ ประการ

ภิกษุทั้งหลาย ความเพียรพึงกระทำโดยฐานะ ๓ ประการ ๓ ประการอะไรบ้าง คือ ๑) ความเพียรพึงกระทำ เพื่อความไม่เกิดขึ้น แห่งอกุศลธรรมอันเป็นบาปทั้งหลายที่ยังไม่เกิดขึ้น ๒)...

วันพระ (23/04/20240)

ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเห็นตาอันไม่เที่ยงนั่นแหละ ว่าไม่เที่ยง ความเห็นของเธอนั้นเป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อเห็นอยู่โดยถูกต้อง ย่อมเบื่อหน่าย เพราะความสิ้นไปแห่งนันทิ จึงมีความสิ้นไปแห่งราคะ เพราะความสิ้นไปแห่งราคะ...

ความพยามที่ไม่มีผล ความเพียรที่ไม่มีผล กับความพยามที่มีผล ความเพียรที่มีผล

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ที่นิคมของเจ้าศากยะ ขื่อเทวทหะ ในสักกชนบท สมัยนั้น … พระผู้มีพระภาคได้ตรัสดังนี้ว่า ภิกษุทั้งหลาย มีสมณพราหมณ์พวกหนึ่งมีคำกล่าว (วาทะ)...

ปริหานธรรม อปริหานธรรม และอภิภายตนะ

ภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงปริหานธรรม อปริหานธรรม และอภิภายตนะ ๖ แก่เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟังธรรมนั้น. ภิกษุทั้งหลาย ก็ปริหานธรรมเป็นอย่างไร คือ...

ที่เกิดของตัณหา และเหตุเกิดของอุปธิ

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ที่กัมมาสทัมมนิคมของชาวกุรุ ในกุรุชนบท ในที่นั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสเรียกภิกษุทั้งหลาย พวกภิกษุทูลรับพระดำรัสของพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย เมื่อพิจารณา ย่อมพิจารณาปัจจัยภายในบ้างหรือไม่. เมื่อพระองค์ถามอย่างนี้แล้ว...

การแสวงหาที่ไม่ประเสริฐ และการแสวงหาที่ประเสริฐ (๒)

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ที่พระวิหารเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้น เป็นเวลาเช้า พระผู้มีพระภาคทรงนุ่งแล้ว ถือบาตรและจีวรเสด็จเข้าไปยังกรุงสาวัตถีเพื่อบิณฑบาต ครั้งนั้น ภิกษุหลายรูปเข้าไปหาท่านพระอานนท์ถึงที่พักกล่าวดังนี้ว่า อาวุโสอานนท์ พวกกระผมได้ฟังธรรมีกถา...

การแสวงหาที่ไม่ประเสริฐ กับการแสวงหาที่ประเสริฐ (๑)

ภิกษุทั้งหลาย การแสวงหาที่ไม่ประเสริฐ (อนริยปริเยสนา) ๔ ประการเหล่านี้ ๔ ประการอะไรบ้าง คือ ภิกษุทั้งหลาย บุคคลบางคนในกรณีนี้ ๑)...

หลักการพูดที่ทำให้ประสบบุญเป็นอันมาก

ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพวกที่แสดงสิ่งที่ไม่ใช่ธรรม ว่าเป็นธรรม ภิกษุเหล่านั้นชื่อว่า เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความไม่เกื้อกูลแก่มหาชน เพื่อไม่ใช่ความสุขแก่มหาชน เป็นไปเพื่อไม่ใช่ประโยชน์ ไม่ใช่ความเกื้อกูลแก่มหาชน เป็นไปเพื่อความทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้นย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก...