วันพระ (29/01/2023)

… โมคคัลลานะ เพราะเหตุนั้นแหละ เธอพึงศึกษาอย่างนี้ว่า เราจักไม่พูดถ้อยคำซึ่งจะเป็นเหตุให้ทุ่มเถียงกัน โมคคัลลานะ เธอพึงศึกษาอย่างนี้. โมคคัลลานะ เมื่อมีถ้อยคำซึ่งจะเป็นเหตุให้ทุ่มเถียงกัน ก็จำเป็นจะต้องพูดมาก เมื่อมีการพูดมาก ย่อมคิดฟุ้งซ่าน เมื่อคิดฟุ้งซ่าน ย่อมไม่สำรวม... read more

เมื่อใด ธรรมทั้งหลายย่อมปรากฏแก่พราหมณ์ (ผู้ปฏิบัติเพื่อหมดบาป) ผู้มีความเพียร เพ่งเผากิเลสอยู่. เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้น ย่อมสิ้นไป เพราะรู้แจ้งธรรมพร้อมทั้งเหตุ ดังนี้." -บาลี อุ. ขุ. 25/74/38. read more

… ภิกษุทั้งหลาย สมัยใด พวกภิกษุมีความพร้อมเพรียงกัน ชื่นชมต่อกัน ไม่วิวาทกัน เป็นเหมือนน้ำนมกับน้ำ ต่างมองดูกันและกันด้วยสายตาอันเปี่ยมด้วยความรักอยู่. ภิกษุทั้งหลาย สมัยนั้น พวกภิกษุย่อมประสบบุญเป็นอันมาก. ภิกษุทั้งหลาย สมัยนั้น พวกภิกษุอยู่กันเหมือนพรหม... read more

สมิทธิ ตา รูป จักษุวิญญาณ ธรรมที่รู้แจ้งได้ด้วยจักษุวิญญาณไม่มีในที่ใด มารหรือการบัญญัติว่ามารย่อมไม่มีในที่นั้น.    หู เสียง โสตวิญญาณ ธรรมที่รู้แจ้งได้ด้วยโสตวิญญาณไม่มีในที่ใด มารหรือการบัญญัติว่ามารย่อมไม่มีในที่นั้น.    จมูก กลิ่น ฆานวิญญาณ... read more

ภิกษุทั้งหลาย ถ้าภิกษุพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลก แม้ชั่วกาลเพียงลัดนิ้วมือ ภิกษุนี้เรากล่าวว่า อยู่ไม่ห่างจากฌาน ทำตามคำสอนของพระศาสดา ปฏิบัติตามโอวาท ไม่ฉันบิณฑบาตของชาวแว่นแคว้นเปล่า... read more

สัทธาพละ วิริยพละ หิริพละ โอตตัปปพละ สติพละ สมาธิพละ และปัญญาพละเป็นที่ ๗.   ภิกษุผู้มีกำลังด้วยพละ ๗ ประการเหล่านี้ จัดเป็นบัณฑิต ย่อมอยู่เป็นสุข.   พึงเลือกเฟ้นธรรมโดยแยบคาย ย่อมเห็นแจ้งชัดอรรถแห่งธรรมด้วยปัญญา.   ความหลุดพ้นแห่งจิต ย่อมเป็นเหมือนความดับแห่งประทีป ฉันใดก็ฉันนั้น."   -บาลี... read more

… ข้อที่เรากล่าวดังนี้ว่า สารีบุตร เรากล่าวรูปที่รู้ได้ด้วยตาไว้ ๒ อย่าง คือ ที่ควรเสพ และที่ไม่ควรเสพนั้น เราอาศัยอะไรกล่าวแล้ว.   สารีบุตร เมื่อเสพรูปที่รู้ได้ด้วยตาเช่นใด อกุศลธรรมย่อมเจริญยิ่ง... read more

คนเรา เมื่อมีการอยู่ร่วมกันกับคนที่สะอาด หรือคนที่ไม่สะอาดก็ตาม ต้องมีสติกำกับอยู่ด้วยเสมอ แต่นั้นพึงสามัคคีต่อกัน มีปัญญาทำที่สุดทุกข์แห่งตนเถิด.” read more

ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเห็นตาอันไม่เที่ยงนั่นแหละ ว่าไม่เที่ยง … เห็นหูอันไม่เที่ยงนั่นแหละ ว่าไม่เที่ยง … เห็นจมูกอันไม่เที่ยงนั่นแหละ ว่าไม่เที่ยง … เห็นลิ้นอันไม่เที่ยงนั่นแหละ ว่าไม่เที่ยง... read more

… เพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนา สุขเวทนาจึงเกิดขึ้น เพราะความดับแห่งผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนา สุขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนานั้น จึงดับ จึงสงบไป. เพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนา ทุกขเวทนาจึงเกิดขึ้น เพราะความดับแห่งผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนา ทุกขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนานั้น จึงดับ จึงสงบไป.... read more