วันพระ (16/08/2023)

เครื่องผูกอันใด ที่ทำจากเหล็ก ทำจากไม้ และหรือทำจากหญ้าก็ตาม ผู้มีปัญญาทั้งหลาย ไม่กล่าวเครื่องผูกอันนั้น ว่าเป็นเครื่องผูกที่มั่นคงเลย. ส่วนความยินดี ของบุคคลผู้ยินดีแล้ว ในตุ้มหูแก้วมณี และความเยื่อใยในบุตรและภรรยา ผู้มีปัญญาทั้งหลายกล่าวความยินดีและความเยื่อใยอันนั้น ว่าเป็นเครื่องผูกที่มั่นคง... read more

สัตว์โลกนี้ เกิดความเดือดร้อนแล้ว มีผัสสะบังหน้า ย่อมกล่าวซึ่งโรคนั้น โดยความเป็นตัวเป็นตน.   เขาสำคัญสิ่งใด โดยความเป็นประการใด แต่สิ่งนั้นย่อมเป็นโดยประการอื่น จากที่เขาสำคัญนั้น.   สัตว์โลกติดข้องอยู่ในภพ ถูกภพบังหน้าแล้ว มีภพโดยความเป็นอย่างอื่น จึงได้เพลิดเพลินยิ่งนักในภพนั้น.   เขาเพลิดเพลินยิ่งนักในสิ่งใด สิ่งนั้นเป็นภัย... read more

บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรมุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้ว และสิ่งใดที่ยังไม่มาถึง สิ่งนั้นก็เป็นอันยังไม่มาถึง.   ก็บุคคลใด เห็นแจ้งธรรมที่เป็นปัจจุบัน ไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลนในธรรมนั้นๆ ได้ บุคคลนั้น พึงเจริญธรรมนั้นเนืองๆ ให้แจ่มแจ้งเถิด.   พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ว่า ความตายอาจมีในวันพรุ่งนี้ เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนามากนั้น ย่อมไม่มีแก่เราทั้งหลาย.   มุนีผู้สงบย่อมเรียกบุคคลผู้มีปกติอยู่อย่างนี้ มีความเพียร ไม่เกียจคร้าน... read more

ชนพาลกล่าวคำหยาบด้วยวาจา ย่อมสำคัญว่าชนะทีเดียว    แต่ความอดกลั้นได้ เป็นความชนะของบัณฑิตผู้รู้แจ้งอยู่    ผู้ใดโกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นผู้เลวกว่าบุคคลผู้โกรธแล้ว เพราะการโกรธตอบนั้น    บุคคลไม่โกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ย่อมชื่อว่าชนะสงครามอันบุคคลชนะได้โดยยาก   ผู้ใดรู้ว่า ผู้อื่นโกรธแล้ว เป็นผู้มีสติสงบอยู่ได้ ผู้นั้นชื่อว่าย่อมประพฤติประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่าย คือ ทั้งแก่ตนและแก่ผู้อื่น   เมื่อผู้นั้นรักษาประโยชน์อยู่ทั้งสองฝ่าย คือ... read more

  มหาราช เปรียบเหมือนรอยเท้าของสัตว์ทั้งหลาย ที่สัญจรไปบนแผ่นดินประเภทใดประเภทหนึ่ง รอยเท้าเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมรวมลงในรอยเท้าช้าง รอยเท้าช้างย่อมกล่าวกันว่า เป็นเลิศกว่ารอยเท้าเหล่านั้น เพราะรอยเท้าช้างเป็นรอยเท้าใหญ่.   มหาราช ฉันใดก็ฉันนั้น ธรรมข้อหนึ่งซึ่งเมื่อเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมยึดถือประโยชน์ทั้ง... read more

สัปบุรุษทั้งหลาย กล่าววาจาสุภาษิตว่าเป็นวาจาสูงสุด.   บุคคลพึงกล่าววาจาที่เป็นธรรม ไม่พึงกล่าววาจาที่ไม่เป็นธรรม นี้เป็นข้อที่ ๒.   พึงกล่าววาจาอันเป็นที่รัก ไม่พึงกล่าววาจาอันไม่เป็นที่รัก นี้เป็นข้อที่ ๓.   พึงกล่าววาจาที่เป็นจริง ไม่พึงกล่าววาจาที่เป็นเท็จ นี้เป็นข้อที่ ๔.”   -บาลี สํ.... read more

มันมีธรรมะวันพระภิกษุทั้งหลาย ก็ปริหานธรรมเป็นอย่างไร คือ ภิกษุในกรณีนี้ เพราะได้เห็นรูปด้วยตาแล้ว อกุศลธรรมอันเป็นบาปทั้งหลาย เป็นความดำริที่ซ่านไป เป็นฝ่ายสังโยชน์ ย่อมเกิดขึ้น ถ้าภิกษุรับเอาไว้ ไม่ละ ไม่บรรเทา... read more

ภิกษุทั้งหลาย บรรดาองค์ทั้ง ๗ นั้น สัมมาทิฏฐิย่อมเป็นธรรมนำหน้า ก็สัมมาทิฏฐิย่อมเป็นธรรมนำหน้า เป็นอย่างไร คือ   ผู้มีสัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจาจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมาวาจา สัมมากัมมันตะจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมาอาชีวะ... read more

ภิกษุทั้งหลาย เพราะไม่รู้ถึง เพราะไม่แทงตลอดซึ่งอริยสัจสี่อย่าง เราและพวกเธอทั้งหลาย จึงท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ ตลอดกาลยืดยาวนานถึงเพียงนี้ …    … เปรียบเหมือน นครที่ทำด้วยเหล็กยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑... read more

ภูเขาที่เป็นทองคำแท้ทั้งลูก ใหญ่เป็นสองเท่า ก็ยังไม่ถึงความจุใจสำหรับบุคคลคนหนึ่ง บุคคลทราบดังนี้แล้ว พึงประพฤติสงบ. ผู้ใดได้เห็นทุกข์ ซึ่งมีกามเป็นต้นเหตุแล้ว เหตุใดผู้นั้นยังจะน้อมใจไปในกามอีกเล่า.   บุคคลทราบอุปธิว่าเป็นเครื่องติดข้องในโลกแล้ว พึงศึกษาเพื่อกำจัดอุปธินั้นเสีย.”   -บาลี สํ. ขนฺธ. 15/170/476. read more