วันพระ (16/08/2023)

ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้พิจารณาเห็นโดยความเป็นของน่าพอใจ ในธรรมทั้งหลาย อันเป็นที่แห่งสังโยชน์อยู่ ย่อมละราคะ โทสะ โมหะไม่ได้    เพราะละราคะ โทสะ โมหะไม่ได้แล้ว ย่อมไม่พ้นจากชาติ ชรา มรณะ... read more

คนจะแย่งชิง (ผู้อื่น) ได้ ก็ชั่วขณะที่การแย่งชิงนั้นจะพอเป็นไปได้ แต่เมื่อใด ผู้อื่นมาแย่งชิงบ้าง เมื่อนั้น ผู้ที่แย่งชิงนั้น ย่อมถูกเขาแย่งชิงกลับคืน.   หากว่าบาปยังไม่ให้ผลเพียงใด คนพาลย่อมสำคัญบาป ว่าเป็นของดีเพียงนั้น แต่เมื่อใดบาปให้ผล เมื่อนั้น คนพาลย่อมประสบความทุกข์.   ผู้ฆ่าย่อมได้รับการฆ่าตอบ... read more

โลก มีนันทิเป็นเครื่องผูกไว้   วิตก เป็นเหตุให้ที่ยวไปของโลก   เพราะละตัณหาได้ขาด จึงเรียกว่านิพพาน”   - บาลี สํ. สคาถ. 15/55/185. read more

ภิกษุทั้งหลาย เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย มีรูปเป็นที่มายินดี ยินดีแล้วในรูป บันเทิงด้วยรูป เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมอยู่เป็นทุกข์ เพราะความแปรปรวน ความเสื่อมสลาย และความดับไปของรูป. ภิกษุทั้งหลาย เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย มีเสียงเป็นที่มายินดี... read more

อานนท์ เราได้กล่าวเตือนไว้ก่อนแล้วมิใช่หรือว่า ความเป็นต่างๆ ความพลัดพราก ความเป็นอย่างอื่น จากของรักของชอบใจทั้งสิ้น ย่อมมี.   อานนท์ ข้อนั้นจักได้มาแต่ไหนเล่า สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว เป็นแล้ว อันปัจจัยปรุงแต่งแล้ว มีความชำรุดไปเป็นธรรมดา... read more

ทรัพย์ คือ ศรัทธา ศีล หิริ โอตตัปปะ สุตะ จาคะ และปัญญาเป็นที่ ๗ ทรัพย์เหล่านี้มีแก่ผู้ใด จะเป็นหญิงหรือชายก็ตาม บัณฑิตเรียกผู้นั้นว่า... read more

ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเมื่อรู้อยู่เห็นอยู่ซึ่งตา โดยความเป็นของไม่เที่ยง ย่อมละสังโยชน์ได้ บุคคลเมื่อรู้อยู่เห็นอยู่ซึ่งรูปทั้งหลาย … ซึ่งจักษุวิญญาณ … ซึ่งจักษุสัมผัส … ซึ่งสุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา... read more

มัลลิกา หญิงบางคนในกรณีนี้ ไม่เป็นผู้มักโกรธ ไม่มากไปด้วยความคับแค้นใจ ถูกว่าแม้มากก็ไม่ขัดเคือง ไม่ฉุนเฉียว ไม่กระฟัดกระเฟียด ไม่กระด้างกระเดื่อง ไม่แสดงความโกรธ ความขัดเคืองและความไม่พอใจให้ปรากฏ   เขาเป็นผู้ให้ทาน คือ ให้ข้าว... read more

ภูเขาที่เป็นทองคำแท้ทั้งลูก ใหญ่เป็นสองเท่า ก็ยังไม่ถึงความจุใจสำหรับบุคคลคนหนึ่ง บุคคลทราบดังนี้แล้ว พึงประพฤติสงบ. ผู้ใดได้เห็นทุกข์ ซึ่งมีกามเป็นต้นเหตุแล้ว เหตุใดผู้นั้นยังจะน้อมใจไปในกามอีกเล่า.   บุคคลทราบอุปธิว่าเป็นเครื่องติดข้องในโลกแล้ว พึงศึกษาเพื่อกำจัดอุปธินั้นเสีย.”   -บาลี สํ. ขนฺธ. 15/170/476. read more

ขันธ์ทั้ง ๕ เป็นของหนัก บุคคลนั่นแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป การแบกถือของหนัก เป็นความทุกข์ในโลก การปลงภาระหนักลงได้เป็นความสุข.   บุคคลที่ปลงภาระหนักลงได้แล้ว ทั้งไม่หยิบอาของหนักอันอื่นขึ้นมาอีก ก็เป็นผู้ถอนตัณหาขึ้นได้พร้อมทั้งราก เป็นผู้หมดสิ่งปรารถนา ดับสนิทแล้ว ดังนี้. - บาลี ขนฺธ. สํ. 17/2/53. read more