02ก.พ.
ภิกษุทั้งหลาย พรหมจรรย์นี้ ไม่ใช่มีลาภสักการะและเสียงเยินยอเป็นอานิสงส์ พรหมจรรย์นี้ ไม่ใช่มีความถึงพร้อมด้วยศีลเป็นอานิสงส์ พรหมจรรย์นี้ ไม่ใช่มีความถึงพร้อมด้วยสมาธิเป็นอานิสงส์ พรหมจรรย์นี้ไม่ใช่มีความถึงพร้อมด้วยญาณทัสสนะเป็นอานิสงส์.
ภิกษุทั้งหลาย ก็เจโตวิมุตติที่ไม่กำเริบอันใดมีอยู่ พรหมจรรย์นี้มีเจโตวิมุตตินั่นแหละเป็นประโยชน์ที่มุ่งหมาย มีเจโตวิมุตตินั่นแหละเป็นแก่นสาร มีเจโตวิมุตินั่นแหละเป็นผลสุดท้ายของพรหมจรรย์.
- บาลี มู. ม. 12/373/352. read more
12ส.ค.
...ผู้ใดแสวงหาอาหารโดยถูกต้อง ได้มาแล้วก็เลี้ยงมารดาและบิดา ผู้นั้นย่อมประสบบุญเป็นอันมาก.
บุคคลใดเลี้ยงดูมารดาและบิดาโดยชอบธรรม เพราะการบำรุงเลี้ยงมารดาและบิดาเช่นนี้ บัณฑิตย่อมสรรเสริญบุคคลนั้นขณะที่ยังอยู่ในโลก บุคคลนั้น ครั้นจากโลกนี้ไปแล้ว ย่อมบันเทิงใจอยู่ในสวรรค์."
-บาลี สคาถ. สํ. 15/267/714.
"มหานามะ ในกรณีนี้ กุลบุตรย่อมสักการะ เคารพ นับถือ... read more
23ส.ค.
ภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนเมฆฝนใหญ่ เมื่อตกลงมาให้ข้าวกล้าเจริญงอกงาม ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่มหาชน.
ภิกษุทั้งหลาย ฉันใดก็ฉันนั้น สัปบุรุษเมื่อเกิดในตระกูล ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่มหาชน คือ... read more
16พ.ย.
… ภิกษุทั้งหลาย อานาปานสติสมาธินี้แล เป็นธรรมอันเอก ซึ่งเมื่อบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมทำสติปัฏฐานทั้ง ๔ ให้บริบูรณ์ สติปัฏฐานทั้ง ๔ อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว... read more
10ม.ค.
ชนพาลกล่าวคำหยาบด้วยวาจา ย่อมสำคัญว่าชนะทีเดียว
แต่ความอดกลั้นได้ เป็นความชนะของบัณฑิตผู้รู้แจ้งอยู่
ผู้ใดโกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นผู้เลวกว่าบุคคลผู้โกรธแล้ว เพราะการโกรธตอบนั้น
บุคคลไม่โกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ย่อมชื่อว่าชนะสงครามอันบุคคลชนะได้โดยยาก
ผู้ใดรู้ว่า ผู้อื่นโกรธแล้ว เป็นผู้มีสติสงบอยู่ได้ ผู้นั้นชื่อว่าย่อมประพฤติประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่าย คือ ทั้งแก่ตนและแก่ผู้อื่น
เมื่อผู้นั้นรักษาประโยชน์อยู่ทั้งสองฝ่าย คือ... read more
22ต.ค.
ภิกษุทั้งหลาย ความสำเร็จ ๒ อย่างเหล่านี้ คือ
๑) ความสำเร็จทางอามิส
๒) ความสำเร็จทางธรรม
ในบรรดาความสำเร็จ ๒ อย่างเหล่านี้ ความสำเร็จทางธรรมเป็นเลิศ.
ภิกษุทั้งหลาย ความเจริญ ๒... read more
29ก.ย.
บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรตั้งความหวังกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้ว และสิ่งใดที่ยังมาไม่ถึง สิ่งนั้นก็เป็นอันยังไม่ถึง
บุคคลใดเห็นธรรมอันเกิดขึ้นเฉพาะหน้าในที่นั้น ๆ อย่างแจ่มแจ้ง ไม่ง่อนแง่นคลอนแคลน เขาควรพอกพูนอาการเช่นนั้นไว้
พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ความตายแม้ในวันพรุ่งนี้ เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนามากนั้น... read more
05ธ.ค.
ภิกษุผู้ดำรงอยู่ในศีล สำรวมในอินทรีย์ทั้งหลาย
รู้ประมาณในโภชนะ และย่อมประกอบเนืองๆ
ซึ่งความเพียรเป็นเครื่องตื่นอยู่.
ภิกษุผู้มีปกติทำความเพียรอยู่อย่างนี้
ไม่เกียจคร้านตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน
บำเพ็ญกุศลธรรมเพื่อถึงความเกษมจากโยคะ.
ภิกษุผู้ยินดีในความไม่ประมาท
หรือมีปกติเห็นภัยในความประมาท
เป็นผู้ไม่อาจถึงความเสื่อม
ชื่อว่าอยู่ใกล้นิพพานทีเดียว.”
-บาลี จตุกฺก. อํ. 21/52/37. read more
08เม.ย.
ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายละธรรมอย่างหนึ่งได้ เราขอรับรองความเป็นอนาคามีของเธอทั้งหลาย ธรรมอย่างหนึ่งคืออะไร ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายละธรรมอย่างหนึ่ง คือ โกธะ (ความโกรธ) ได้ เราขอรับรองความเป็นอนาคามีของเธอทั้งหลาย.
โกธะใด เป็นเหตุให้สัตว์ผู้มีโกธะ ไปสู่ทุคติ
ผู้มีปัญญาเห็นแจ้ง ย่อมละความโกรธนั้นได้... read more
23พ.ย.
บุคคลใด มีศรัทธาตั้งมั่นไม่หวั่นไหวในพระตถาคต มีศีลงาม เป็นศีลที่พระอริยะชอบใจและสรรเสริญ มีความเลื่อมใสในพระสงฆ์ และมีความเห็นตรง.
บัณฑิตทั้งหลายเรียกบุคคลนั้นว่า เป็นคนไม่ขัดสน ชีวิตของเขาก็ไม่สูญเปล่า.
เพราะเหตุนั้น บุคคลผู้มีปัญญา เมื่อระลึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงประกอบเนืองๆ ซึ่งศรัทธา ศีล ความเลื่อมใส และความเห็นธรรมเถิด."
-บาลี... read more