02ก.พ.
ภิกษุทั้งหลาย พรหมจรรย์นี้ ไม่ใช่มีลาภสักการะและเสียงเยินยอเป็นอานิสงส์ พรหมจรรย์นี้ ไม่ใช่มีความถึงพร้อมด้วยศีลเป็นอานิสงส์ พรหมจรรย์นี้ ไม่ใช่มีความถึงพร้อมด้วยสมาธิเป็นอานิสงส์ พรหมจรรย์นี้ไม่ใช่มีความถึงพร้อมด้วยญาณทัสสนะเป็นอานิสงส์.
ภิกษุทั้งหลาย ก็เจโตวิมุตติที่ไม่กำเริบอันใดมีอยู่ พรหมจรรย์นี้มีเจโตวิมุตตินั่นแหละเป็นประโยชน์ที่มุ่งหมาย มีเจโตวิมุตตินั่นแหละเป็นแก่นสาร มีเจโตวิมุตินั่นแหละเป็นผลสุดท้ายของพรหมจรรย์.
- บาลี มู. ม. 12/373/352. read more
13มี.ค.
… ภิกษุทั้งหลาย ก็บัดนี้แล เวปุลลบรรพตนี้มีชื่อว่าเวปุลละทีเดียว ก็บัดนี้หมู่มนุษย์เหล่านี้มีชื่อว่ามาคธะ หมู่มนุษย์ชื่อมาคธะมีอายุเพียงน้อยนิด ผู้ใดมีชีวิตอยู่นาน ผู้นั้นมีอายุเพียงร้อยปี น้อยกว่าก็มี เกินกว่าก็มี หมู่มนุษย์ชื่อมาคธะขึ้นเวปุลลบรรพตเพียงครู่เดียว ลงก็เพียงครู่เดียว และบัดนี้ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธะพระองค์นี้ เสด็จอุบัติขึ้นแล้วในโลก... read more
21มี.ค.
ภิกษุทั้งหลาย ตาไม่เที่ยง หูไม่เที่ยง จมูกไม่เที่ยง ลิ้นไม่เที่ยง กายไม่เที่ยง ใจไม่เที่ยง.
ภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในตา ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในหู ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในจมูก... read more
22ก.ย.
ท่านฉันนะ ท่านเห็นอยู่อย่างไร รู้อยู่อย่างไร ในตา ในจักษุวิญญาณ ในธรรมที่รู้ได้ด้วยจักษุวิญญาณ จึงพิจารณาเห็นตา จักษุวิญญาณ ธรรมที่รู้ได้ด้วยจักษุวิญญาณว่า นั่นไม่ใช่ของเรา นั่นไม่ใช่เป็นเรา นั่นไม่ใช่อัตตาของเรา.
ท่านเห็นอยู่อย่างไร... read more
10มิ.ย.
ภันเต ปริยายอื่นยังมีอีกหรือไม่ ที่ภิกษุสงฆ์อยู่ด้วยอาการอย่างไร จึงชื่อว่าอยู่เป็นผาสุก.
มีอยู่ อานนท์ คือ เมื่อภิกษุเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยศีลด้วยตนเองแล้ว ไม่กล่าวข่มผู้อื่นด้วยศีลอันยิ่ง เป็นผู้คอยเพ่งดูตนเอง ไม่มัวเพ่งดูคนอื่น เป็นผู้ยังไม่ปรากฏมีชื่อเสียง ก็ไม่กระวนกระวายใจเพราะความไม่ปรากฏมีชื่อเสียงนั้น เป็นผู้ได้ตามต้องการ ได้ไม่ยาก ได้ไม่ลำบาก... read more
25ม.ค.
ผู้ที่มีความโกรธ ย่อมมีผิวพรรณทราม ย่อมนอนเป็นทุกข์ ถือเอาสิ่งที่เป็นประโยชน์แล้ว กลับปฏิบัติสิ่งอันไม่เป็นประโยชน์ ผู้ที่มีความโกรธ ถูกความโกรธครอบงำ ทำปาณาติบาตด้วยกายและวาจาแล้ว ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์
ผู้มัวเมาเพราะความโกรธ ย่อมถึงความไม่มียศ ญาติมิตรและสหาย ย่อมเว้นคนโกรธเสียห่างไกล... read more
21ต.ค.
สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้นแล้ว ย่อมดับไป ความสงบรำงับซึ่งสังขารทั้งปวงได้ เป็นสุข
ขันธ์ทั้ง ๕ เป็นของหนัก บุคคลนั่นแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป การแบกถือของหนัก เป็นความทุกข์ในโลก... read more
29ก.ย.
บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรตั้งความหวังกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้ว และสิ่งใดที่ยังมาไม่ถึง สิ่งนั้นก็เป็นอันยังไม่ถึง
บุคคลใดเห็นธรรมอันเกิดขึ้นเฉพาะหน้าในที่นั้น ๆ อย่างแจ่มแจ้ง ไม่ง่อนแง่นคลอนแคลน เขาควรพอกพูนอาการเช่นนั้นไว้
พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ความตายแม้ในวันพรุ่งนี้ เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนามากนั้น... read more
14ต.ค.
ขันธ์ทั้ง ๕ เป็นของหนัก
บุคคลนั่นแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป
การแบกถือของหนัก เป็นความทุกข์ในโลก
การปลงภาระหนักลงได้เป็นความสุข.
บุคคลที่ปลงภาระหนักลงได้แล้ว
ทั้งไม่หยิบอาของหนักอันอื่นขึ้นมาอีก
ก็เป็นผู้ถอนตัณหาขึ้นได้พร้อมทั้งราก
เป็นผู้หมดสิ่งปรารถนา ดับสนิทแล้ว ดังนี้.
- บาลี ขนฺธ. สํ. 17/2/53.
read more
22มิ.ย.
ภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่เล็งเห็นธรรมอื่นแม้อย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นเหตุให้อกุศลธรรมที่ยังไม่เกิด ย่อมเกิดขึ้นหรือกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมเสื่อมไป เหมือนความเป็นผู้เกียจคร้านนี้
ภิกษุทั้งหลาย เมื่อบุคคลเกียจคร้านแล้ว อกุศลธรรมที่ยังไม่เกิด ย่อมเกิดขึ้น และกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมเสื่อมไป.
ภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่เล็งเห็นธรรมอื่นแม้อย่างหนึ่ง... read more