ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเป็นผู้มีความหลีกเร้นเป็นที่มายินดี ยินดีในการหลีกเร้น หมั่นประกอบความสงบแห่งจิตภายใน ไม่เหินห่างจากฌาน ประกอบด้วยวิปัสสนา และเพิ่มพูนการอยู่สุญญาคารเถิด. ภิกษุทั้งหลาย เมื่อเธอทั้งหลายมีความหลีกเร้นเป็นที่มายินดี ยินดีในการหลีกเร้น หมั่นประกอบความสงบแห่งจิตภายใน ไม่เหินห่างจากฌาน ประกอบด้วยวิปัสสนา และเพิ่มพูนการอยู่สุญญาคาร ย่อมหวังผลอย่างใดอย่างหนึ่ง จากผล ๒ อย่าง คือ อรหัตตผลในปัจจุบัน...
ภิกษุทั้งหลาย บรรดาองค์ทั้ง ๗ นั้น สัมมาทิฏฐิย่อมเป็นธรรมนำหน้า ก็สัมมาทิฏฐิย่อมเป็นธรรมนำหน้า เป็นอย่างไร คือ ผู้มีสัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมาสังกัปปะ...
อัคคิเวสสนะ เราแนะนำสาวกทั้งหลายอย่างนี้ และคำสั่งสอนของเรา ที่เป็นไปในสาวกทั้งหลาย โดยส่วนมากเป็นอย่างนี้ว่า รูปไม่เที่ยง เวทนาไม่เที่ยง สัญญาไม่เที่ยง สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง วิญญาณไม่เที่ยง รูปเป็นอนัตตา...
อุทายิ อนึ่งบุคคลใด ไม่ทำความชั่วด้วยกาย ไม่ทำความชั่วด้วยวาจา ไม่ทำความชั่วด้วยใจ ในโลกนี้ ตลอดทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก...
… โมคคัลลานะ ภิกษุในกรณีนี้ ได้ฟังมาว่า ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น (สัพเพ ธัมมมา นาลัง...
… ภิกษุ เมื่อใด เธอศึกษาในอธิศีลสิกขา ศึกษาในอธิจิตตสิกขา และศึกษาในอธิปัญญาสิกขา เมื่อนั้น เธอผู้กำลังศึกษาในอธิศีลสิกขา ศึกษาในอธิจิตตสิกขา และศึกษาในอธิปัญญาสิกขาอยู่...
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ปราสาทของนางวิสาขามิคารมารดา ในบุพพาราม เขตพระนครสาวัตถี ก็สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเสด็จออกจากที่หลีกเร้นในเวลาเย็น แล้วประทับนั่งหันหลังผิงแดดในที่มีแสงแดดส่องมาจากทิศตะวันตกอยู่. ครั้งนั้น ท่านพระอานนท์...
… ภิกษุทั้งหลาย ก็บัดนี้แล เวปุลลบรรพตนี้มีชื่อว่าเวปุลละทีเดียว ก็บัดนี้หมู่มนุษย์เหล่านี้มีชื่อว่ามาคธะ หมู่มนุษย์ชื่อมาคธะมีอายุเพียงน้อยนิด ผู้ใดมีชีวิตอยู่นาน ผู้นั้นมีอายุเพียงร้อยปี น้อยกว่าก็มี เกินกว่าก็มี หมู่มนุษย์ชื่อมาคธะขึ้นเวปุลลบรรพตเพียงครู่เดียว...
ประโยชน์แม้เล็กน้อยอันใครๆ ในโลกนี้ ย่อมไม่ได้จากความเศร้าโศก หรือจากความคร่ำครวญ พวกไม่ใช่มิตรทราบว่าเขาเศร้าโศก เป็นทุกข์ ย่อมดีใจ. ก็คราวใด บัณฑิตผู้พิจารณาทราบชัดเนื้อความ ถึงความไม่หวั่นไหวในอันตรายทั้งหมด คราวนั้น พวกไม่ใช่มิตรเห็นหน้าอันไม่ผิดปกติของบัณฑิตนั้น (และ) ยังยิ้มแย้มตามเคย ย่อมเป็นทุกข์เสียเอง. บุคคลจะได้ประโยชน์ในที่ใดๆ...
… ภิกษุทั้งหลาย ถ้าบุคคลไม่คิดถึงสิ่งใด ไม่ดำริถึงสิ่งใด แต่เขายังมีจิตฝังลงไปในสิ่งใดอยู่ สิ่งนั้นย่อมเป็นอารมณ์เพื่อการตั้งอยู่แห่งวิญญาณ เมื่ออารมณ์มีอยู่ ความตั้งขึ้นแห่งวิญญาณย่อมมี เมื่อวิญญาณนั้น ตั้งขึ้นแล้ว เจริญงอกงามแล้ว...
