วันพระ (12/11/2023)

… เพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนา สุขเวทนาจึงเกิดขึ้น เพราะความดับแห่งผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนา สุขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งสุขเวทนานั้น จึงดับ จึงสงบไป. เพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนา ทุกขเวทนาจึงเกิดขึ้น เพราะความดับแห่งผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนา ทุกขเวทนาที่เกิดขึ้นเพราะอาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งทุกขเวทนานั้น จึงดับ จึงสงบไป.... read more

ประโยชน์แม้เล็กน้อยอันใครๆ ในโลกนี้ ย่อมไม่ได้จากความเศร้าโศก หรือจากความคร่ำครวญ พวกไม่ใช่มิตรทราบว่าเขาเศร้าโศก เป็นทุกข์ ย่อมดีใจ.   ก็คราวใด บัณฑิตผู้พิจารณาทราบชัดเนื้อความ ถึงความไม่หวั่นไหวในอันตรายทั้งหมด คราวนั้น พวกไม่ใช่มิตรเห็นหน้าอันไม่ผิดปกติของบัณฑิตนั้น (และ) ยังยิ้มแย้มตามเคย ย่อมเป็นทุกข์เสียเอง.   บุคคลจะได้ประโยชน์ในที่ใดๆ ด้วยประการใดๆ คือ ด้วยการสรรเสริญ... read more

ขึ้นชื่อว่าความลับไม่มีในโลก สำหรับผู้ทำไว้ แน่ะบุรุษ จริงหรือเท็จ ตัวของท่านเองย่อมจะรู้ แน่ะผู้เจริญ ท่านสามารถที่จะทำความดีได้หนอ แต่ท่านกลับดูหมิ่นตนเองเสีย และยังปกปิดความชั่วซึ่งมีอยู่ในตน. เทวดาและตถาคตย่อมมองเห็นท่าน ผู้ซึ่งเป็นคนพาล ประพฤติไม่สม่ำเสมอ. เพราะฉะนั้นแหละ คนที่มีตนเป็นใหญ่ ควรมีสติเที่ยวไป คนที่มีโลกเป็นใหญ่ ควรมีปัญญาและเพ่งพินิจ ส่วนคนที่มีธรรมเป็นใหญ่ ควรประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม. มุนีผู้มีความบากบั่นอย่างจริงจัง ย่อมจะไม่เสื่อม อนึ่ง... read more

… ภิกษุทั้งหลาย ฉันใดก็ฉันนั้น การพิจารณาของภิกษุว่า เราเป็นผู้มีอภิชฌาอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ไม่มีอภิชฌาอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตพยาบาทอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีจิตไม่พยาบาทอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีถีนมิทธะกลุ้มรุมอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ปราศจากถีนมิทธะอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตฟุ้งซ่านอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีจิตไม่ฟุ้งซ่านอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีความสงสัยอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ข้ามพ้นความสงสัยอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มักโกรธอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ไม่มักโกรธอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตเศร้าหมองอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีจิตไม่เศร้าหมองอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีกายกระสับกระส่ายอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้มีกายไม่กระสับกระส่ายอยู่โดยมาก เราเป็นผู้เกียจคร้านอยู่โดยมาก หรือว่าเราเป็นผู้ปรารภความเพียรอยู่โดยมาก เราเป็นผู้มีจิตตั้งมั่นอยู่โดยมาก... read more

ภิกษุทั้งหลาย เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย มีรูปเป็นที่มายินดี ยินดีแล้วในรูป บันเทิงด้วยรูป เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ย่อมอยู่เป็นทุกข์ เพราะความแปรปรวน ความเสื่อมสลาย และความดับไปของรูป. ภิกษุทั้งหลาย เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย มีเสียงเป็นที่มายินดี... read more

ภิกษุทั้งหลาย บรรดาองค์ทั้ง ๗ นั้น สัมมาทิฏฐิย่อมเป็นธรรมนำหน้า ก็สัมมาทิฏฐิย่อมเป็นธรรมนำหน้า เป็นอย่างไร คือ   ผู้มีสัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจาจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมาวาจา สัมมากัมมันตะจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะจึงเกิดขึ้น ผู้มีสัมมาอาชีวะ... read more

ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๕ ประการ ย่อมอยู่เป็นสุข ไม่มีความเดือดร้อน ไม่มีความคับแค้น และไม่มีความเร่าร้อนในปัจจุบัน ภายหลังจากการตาย เพราะกายแตกทำลาย สุคติเป็นอันหวังได้ ธรรม ๕... read more

มหาราช ข้อที่สัตว์เหล่าใด ได้โภคทรัพย์อันมโหฬารแล้ว ไม่เมาอยู่ด้วย ไม่มัวเมาอยู่ด้วย ไม่ถึงความยินดีในกามทั้งหลายด้วย และไม่ปฏิบัติผิดในสัตว์ทั้งหลายด้วย สัตว์เหล่านั้น มีน้อยนักในโลก.   อันที่จริง สัตว์เหล่าใด ได้โภคทรัพย์อันมโหฬารแล้ว เมาอยู่ด้วย... read more

“ภิกษุทั้งหลาย รูปเป็นอนัตตา ก็หากรูปนี้จักเป็นอัตตาแล้ว รูปก็คงไม่เป็นไปเพื่ออาพาธ ทั้งสัตว์ย่อมจะได้ตามความปรารถนาในรูปว่า ขอรูปของเรา จงเป็นอย่างนี้เถิด อย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย.   แต่เพราะรูปเป็นอนัตตา ดังนั้น รูปจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และสัตว์ย่อมไม่ได้ตามความปรารถนาในรูปว่า ขอรูปของเรา จงเป็นอย่างนี้เถิด... read more

… ปุถุชนผู้ไม่ได้ยินได้ฟัง ทั้งที่ตัวเองเป็นผู้มีความแก่เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้ แต่ครั้นเห็นคนอื่นแก่ ก็นึกอิดหนาระอาใจ สะอิดสะเอียน ไม่นึกถึงตัวเสียเลย ถึงเราเองก็เหมือนกัน เป็นผู้มีความแก่เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้ …   ปุถุชนผู้ไม่ได้ยินได้ฟัง... read more