ปฏิบัติผิดในบุคคล ๔ จำพวก นับว่าเป็นคนพาล
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ปฏิบัติผิดในบุคคล ๔ จำพวก นับว่าเป็นคนพาล เป็นคนไม่ฉลาด เป็นอสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนให้ถูกกำจัด ให้ถูกทำลาย ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายติเตียน และย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก บุคคล ๔ จำพวกคือใครบ้าง คือ
๑) บุคคลผู้ปฏิบัติผิดในมารดา นับว่าเป็นคนพาล เป็นคนไม่ฉลาด เป็นอสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนให้ถูกกำจัด ให้ถูกทำลาย ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายติเตียน และย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก
๒) บุคคลผู้ปฏิบัติผิดในบิดา นับว่าเป็นคนพาล เป็นคนไม่ฉลาด เป็นอสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนให้ถูกกำจัด ให้ถูกทำลาย ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายติเตียน และย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก
๓) บุคคลผู้ปฏิบัติผิดในตถาคต นับว่าเป็นคนพาล เป็นคนไม่ฉลาด เป็นอสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนให้ถูกกำจัด ให้ถูกทำลาย ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายติเตียน และย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก
๔) บุคคลผู้ปฏิบัติผิดในสาวกของตถาคต นับว่าเป็นคนพาล เป็นคนไม่ฉลาด เป็นอสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนให้ถูกกำจัด ให้ถูกทำลาย ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายติเตียน และย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ปฏิบัติผิดในบุคคล ๔ จำพวกเหล่านี้แล นับว่าเป็นคนพาล เป็นคนไม่ฉลาด เป็นอสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนให้ถูกกำจัด ให้ถูกทำลาย ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายติเตียน และย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก.
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ปฏิบัติถูกต้องในบุคคล ๔ จำพวก นับว่าเป็นบัณฑิต เป็นคนฉลาด เป็นสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนไม่ให้ถูกกำจัด ไม่ให้ถูกทำลาย ไม่ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายไม่ติเตียน และย่อมประสบบุญเป็นอันมาก บุคคล ๔ จำพวกคือใครบ้าง คือ
๑) บุคคลผู้ปฏิบัติถูกต้องในมารดา นับว่าเป็นบัณฑิต เป็นคนฉลาด เป็นสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนไม่ให้ถูกกำจัด ไม่ให้ถูกทำลาย ไม่ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายไม่ติเตียน และย่อมประสบบุญเป็นอันมาก
๒) บุคคลผู้ปฏิบัติถูกต้องในบิดา นับว่าเป็นบัณฑิต เป็นคนฉลาด เป็นสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนไม่ให้ถูกกำจัด ไม่ให้ถูกทำลาย ไม่ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายไม่ติเตียน และย่อมประสบบุญเป็นอันมาก
๓) บุคคลผู้ปฏิบัติถูกต้องในตถาคต นับว่าเป็นบัณฑิต เป็นคนฉลาด เป็นสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนไม่ให้ถูกกำจัด ไม่ให้ถูกทำลาย ไม่ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายไม่ติเตียน และย่อมประสบบุญเป็นอันมาก
๔) บุคคลผู้ปฏิบัติถูกต้องในสาวกของตถาคต นับว่าเป็นบัณฑิต เป็นคนฉลาด เป็นสัปบุรุษ ย่อมบริหารตนไม่ให้ถูกกำจัด ไม่ให้ถูกทำลาย ไม่ให้เกิดความเสียหาย ผู้รู้ทั้งหลายไม่ติเตียน และย่อมประสบบุญเป็นอันมาก
นรชนใด ปฏิบัติผิดในมารดาบิดา
ในตถาคตผู้ตรัสรู้เองโดยถูกต้อง หรือในสาวกของตถาคต
นรชนเช่นนั้น ย่อมประสบสิ่งไม่ใช่บุญเป็นอันมาก.
เพราะเหตุที่ไม่ประพฤติธรรมในมารดาบิดา
บัณฑิตทั้งหลายจึงติเตียนนรชนนั้น ในโลกนี้ทีเดียว
เขาจากโลกนี้ไปแล้ว ย่อมไปสู่อบาย.
ส่วนนรชนใด ปฏิบัติถูกต้องในมารดาบิดา
ในตถาคตผู้ตรัสรู้เองโดยถูกต้อง หรือในสาวกของตถาคต
นรชนเช่นนั้น ย่อมประสบบุญเป็นอันมาก.
เพราะเหตุที่ประพฤติธรรมในมารดาบิดา
บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญนรชนนั้นในโลกนี้ทีเดียว
เขาจากโลกนี้ไปแล้ว ย่อมบันเทิงใจอยู่ในสวรรค์.
-บาลี อํ. จตุกฺก 21/4/4.
https://84000.org/tipitaka/pali/?21//4,
https://etipitaka.com/read/pali/21/4
English translation by Bhikkhu Sujato
“When a foolish, incompetent untrue person acts wrongly toward four people they keep themselves broken and damaged. They deserve to be blamed and criticized by sensible people, and they create much wickedness. What four? Mother … father … a Realized One … and a disciple of a Realized One. When a foolish, incompetent untrue person acts wrongly toward these four people they keep themselves broken and damaged. They deserve to be blamed and criticized by sensible people, and they create much wickedness.
When an astute, competent true person acts rightly toward four people they keep themselves intact and unscathed. They don’t deserve to be blamed and criticized by sensible people, and they create much merit. What four? Mother … father … a Realized One … and a disciple of a Realized One. When an astute, competent true person acts rightly toward these four people they keep themselves intact and unscathed. They don’t deserve to be blamed and criticized by sensible people, and they create much merit.
A person who does wrong
by their mother or father,
or a Realized One, a Buddha,
or one of their disciples,
creates much wickedness.
Because of their unprincipled conduct
toward their parents,
they’re criticized in this life by the astute,
and they depart to be reborn in a place of loss.
A person who does right
by their mother and father,
or a Realized One, a Buddha,
or one of their disciples,
creates much merit.
Because of their principled conduct
toward their parents,
they’re praised in this life by the astute,
and they depart to rejoice in heaven.”
English translation by Bhikkhu Bodhi
“Bhikkhus, behaving wrongly toward four persons, the foolish, incompetent, bad person maintains himself in a maimed and injured condition; he is blameworthy and subject to reproach by the wise; and he generates much demerit. What four? (1) Behaving wrongly toward his mother, the foolish, incompetent, bad person maintains himself in a maimed and injured condition; he is blameworthy and subject to reproach by the wise; and he generates much demerit. (2) Behaving wrongly toward his father … (3) Behaving wrongly toward the Tathāgata … (4) Behaving wrongly toward a disciple of the Tathāgata … Behaving wrongly toward these four persons, the foolish, incompetent, bad person maintains himself in a maimed and injured condition; he is blameworthy and subject to reproach by the wise; and he generates much demerit.
“Bhikkhus, behaving rightly toward four persons, the wise, competent, good person preserves himself unmaimed and uninjured; he is blameless and beyond reproach by the wise; and he generates much merit. What four? (1) Behaving rightly toward his mother, the wise, competent, good person preserves himself unmaimed and uninjured; he is blameless and beyond reproach by the wise; and he generates much merit. (2) Behaving rightly toward his father … (3) Behaving rightly toward the Tathāgata … (4) Behaving rightly toward a disciple of the Tathāgata … Behaving rightly toward these four persons, the wise, competent, good person preserves himself unmaimed and uninjured; he is blameless and beyond reproach by the wise; and he generates much merit.”
A person who behaves wrongly
toward his mother and father,
toward the enlightened Tathāgata,
or toward his disciple,
generates much demerit.
Because of that unrighteous conduct
toward mother and father,
the wise criticize one here in this world
and after death one goes to the plane of misery.
A person who behaves rightly
toward his mother and father,
toward the enlightened Tathāgata,
or toward his disciple,
generates much merit.
Because of that righteous conduct
toward mother and father,
the wise praise one in this world
and after death one rejoices in heaven.
